Bucketlist ? Doen !

Blog: Richard Schreurs.

Visualiseer het volgende eens. Je loopt in de stad (of het dorp), in ieder geval in een drukke winkelstraat en dan kom je opeens – ja zo gaan die dingen – iemand tegen die je niet zo vaak meer ziet. En dan gaat het als volgt:

‘Hé! …hoi….Maar dat is lang geleden’. ‘Hoe is het met je, alles goed ?’, spreek je tegelijk met die oude bekende uit. En je antwoord ook nog gelijk ‘ja goed’. En dan een kort momentje van ongemakkelijkheid wie de vervolgvraag stelt, want je wilt niet nogmaals op hetzelfde moment wat zeggen. Nadat je allebei naar de ander hebt verzekerd dat het echt heel goed met je gaat en je daarna tegelijkertijd allebei even kort wegkijkt en bedenkt waar over te praten, gaat het als volgt verder:

En ? Heb je die marathon waar je het toen over had al gelopen ? Ben je…. 15 kilo afgevallen, heb je die wereldreis gemaakt, dat boek geschreven, ben je eindelijk voor jezelf begonnen, ben je je eigen biermerk aan het maken, vrijwilligerswerk in Africa gedaan, de Mount Everest beklommen, de wereld rond gezeild of met een horrorclownspak in je stad rondgelopen en alle kinderen bang gemaakt ?

Vraag op die manier 100 mensen in je omgeving en je krijgt maximaal 5x een ja en dus minimaal 95 een ‘nee, maar ik ga het zeker nog doen hoor!’ En dan zeg je: ‘Tuurlijk ga je het nog doen’.

Maar dan is het weekend geweest en begint de week weer. Naar je werk van maandag tot en met vrijdag, ’s avonds sporten, 10 minuten gesprek op school, voetbal kijken, avondje van het werk, klein klusje in huis of domweg te moe van de dag zit je zappen in de hoop dat er 1 normaal tv programma te vinden die echt de moeite waard is. In bed lig je te woelen, te draaien, zie je je werk voorbij komen en denk je terug aan onze ontmoeting in de stad.

En je vertelt jezelf iets van: ‘maar morgen! dat wordt de eerste dag van de rest van mijn leven en dan ga ik er voor, ik gooi het roer om (of zoals sommige zeggen… we noemen geen namen: ik ga het Anderzzz doen). En dan is er opeens zo weer een week voorbij en weer één. And nothing has changed. Jawel toch… je bent weer een week ouder.

En het is eigenlijk heel simpel. Accepteer eerst dat het je niet is gelukt tot nu toe en dat het op die manier ook niet wat wordt. Het verschil tussen denken en doen is namelijk een stok achter de deur. Zeg maar gerust een behoorlijke boomstam. Zo één die je wel eens op een vrachtwagen op de snelweg voor je ziet liggen en je denkt: ‘Ik hoop dat die goed vast liggen’. Die stok/boomstam is:

Zeg tegen iedereen in je omgeving wat je gaat doen en wanneer je het gedaan zult hebben. No way back!
Vraag iemand in je omgeving om je boomstam achter de deur te zijn. Die persoon krijgt elke dag 1 euro, elke dag een massage, een biertje zo lang je niet bezig bent met wat je afgesproken hebt/ je niet houdt aan het plan wat je maakt.
Maak een plan en commit jezelf aan dat plan, waar je boomstam bij is.
En dan is het alleen nog maar doen. Betekent ook je tijd anders indelen, want je gaat je lang gekoesterde wens in werking zetten, maar hiermee duurt de dag niet opeens 1 of 2 uur langer hoor. Je zult dus andere dingen niet meer moeten doen. Maak een lijst van dingen die je niet meer doet en vervang die door de dingen die je gaat doen.

Rocket science ? Echt niet! Maar ja… je moet het wel doen.

Van waar die wijsheid vanuit jou Richard ? Omdat het me gelukt is om oa. een boek te schrijven. Even daar gelaten of het een bestseller is of wordt natuurlijk (zou het wel moeten zijn hoor), maar mijn boek ‘Mijn Leven als Profvoetballer’ staat nog steeds in de boekhandel en (ik maak geen reclame … ok … een beetje) is te bestellen op www.mijnlevenalsprofvoetballer.nl.

Bij deze meld ik me aan om jouw stok achter de deur te zijn, door je elke dag/week te vragen wat je gedaan hebt aan jouw droom. Het zijn maar 4 letters D O E N.

En heb je geen plan, maar wil je het Anderzzz, dan kun je je ook aanmelden als bespaaradviseur bij Anderzzz. Dan ga je een klantenportefeuille opbouwen van mensen die je geld laat besparen en je daar niks voor betalen, maar die je wel geld op leveren. Echt waar! Dat doe ik samen met Marjolein al 3 jaar. Erg leuk en dankbaar werk. Zo verdien je een beetje meer en kun je wat minder uren bij je werkgever gaan werken en die tijd besteden aan…..

Als deze blog helpt om maar 1 persoon nu in beweging te krijgen is het doel bereikt!

Succes!